037. ΠΑΠΑΛΟΥΚΑΣ Σπύρος (1892-1957)

‘Καφενείο στην πλατεία της Μυτιλήνης’  π 1929

Λάδι σε χαρτόνι 37x52 εκ υπγρμ κ.α 

SOLD

Ένα σπάνιο έργο-μνημείο του Παπαλουκά.

Μία ιδιαίτερα γοητευτική απόδοση Ελληνικού τοπίου με τη μοναδική του ιδεαλιστική-ποιητική ερμηνευτική αντιμετώπιση της φύσης . Με λυρισμό και ψυχογραφική διάθεση, με την υπερίσχυση της αντίθεσης του έντονου πράσινου και κίτρινου χρώματος από τη μία και των απαλών τόνων γαλάζιου και γκρι και γήινων αποχρώσεων από την άλλη, δημιουργεί μία στιβαρή αποτύπωση με αδρά περιγράμματα στην απόδοση του τεκτονικού τύπου αλλά και του φυσικού περιβάλλοντος στο οποίο εντάσσεται. Η τεχνική και η έκφρασή του, συνδιαλέγονται με αριστουργηματικό τρόπο, στην αποτύπωση της φόρμας. Φως και χρώμα, ως ουσιώδη στοιχεία πλαστικότητας και ποιότητάς τους μορφοποιούν τους όγκους. Το πραγματικό και το υπερβατό συναντούνται δυναμικά με το χρώμα που αποκτά ογκομετρική αξία πνευματοποιώντας ταυτόχρονα τις φόρμες και το χρώμα λειτουργεί ως μέσο έκφρασης των συναισθημάτων και όχι ως μεταγραφή της φύσης. Μεταβάλλει την εξωτερική συγκινησιακή φόρτιση σε εκφραστικές αξίες, βασισμένες στον χαρακτήρα του μορφοπλαστικού του λεξιλογίου και την ελευθερία της σύνθεσης. Δομεί συμπαγείς όγκους με ιδιαίτερο πλαστικό βάρος και επηρεάζει τα σχήματα εμφανίζοντας μία μελετημένη δομική λειτουργία των χρωματικών σχέσεων. Είναι εμφανής η αφαιρετική προσέγγιση της συνείδησης της βυζαντινής τέχνης στην αίσθηση της αρχιτεκτονικής των σχημάτων που απορρέει από τη γνώση των αισθητικών νόμων.  

ΠΡΟΕΛ. Ιδιωτ. συλλoγή Θεσ/νίκη